„Mary”
Płyną, płyną nocne mary
i historie w dłoniach niosą,
opowieści pełne czarów
pełne mroków, ale kuszą.
Oplatają sny spokojne,
krew się burzy, kiedy
dotkną, marzeń sennych
lekki puch…
Nie życz zmorze potępienia,
modły za nią lepiej złóż…
Uwolnij ją od cierpienia
od jej wiecznych nocnych mąk.
Postanowił więc Weles, któremu Wij często szyki psuje, zastawić na leciwego wędrowca pułapkę. Postanowił więc z nim zagrać…
Opowiedział jej o drzewach, ptakach i zwierzętach, co w tych lesach żyją. O tym, że Wikołka to lepiej unikać, ale Biesy się ludzi boją i raczej od nich stronią, chyba, że ktosik je rozgniewa.
Created by SAVITARIUM.com
