„Jesienny wieczór”
Gdy listopadowy wieczór zapada,
dziatwa przy ogniu beztrosko siada.
Piwem się raczy, opowieści snuje,
Mojmir swą piosnką dziewki czaruje.
Ogień, co palącymi językami strzela,
cicho ich słucha i z kąta spoziera.
Każdą historię w iskrę zamknie,
ukradkiem rozsypie nim dziatwa zaśnie.
[Nadar]
Człek wiedział, że jedno pióro płonącego ptaka warte jest więcej niż cała magiczna jabłoń, więc poprosił synów, aby dla niego ptaka schwytali.
Dziękujemy dziś pszczołom za ogrom ich pracy i za miód…
Opowiedział jej o drzewach, ptakach i zwierzętach, co w tych lesach żyją. O tym, że Wikołka to lepiej unikać, ale Biesy się ludzi boją i raczej od nich stronią, chyba, że ktosik je rozgniewa.
Created by SAVITARIUM.com
