„***”
oddech Marzanny powietrze przecina…
mroźny na drzewach osiada szron…
dawno zasiana już ozimina…
słomą usłany cały nasz dom…
wyjrzyj za dźwierze, to zimy kroki –
słychać jak stąpa Marzanna przez las…
daleko jeszcze, nie uchwycisz wzrokiem
lecz przyjdzie zima, zdąży na czas…
O, wody nasze!
Wody prastare!
Przyjmijcie z kwiatów i kłosów ofiarę.
Hej! Chlebem dzielić się pora! Liście opadły, śniegiem przysypie
lasy i pola…
A powiadasz, że baśń ci na dobranoc mam opowiedzieć, dziecino… Ale stara piastunka to słodkich i kolorowych opowieści nie zna…
Created by SAVITARIUM.com
